Urzędowym językiem nauczania jest język
litewski. Mniejszości narodowe mogą uczyć dzieci swojego ojczystego języka i kultury narodowej.
Administrowaniem systemu nauczania zajmują się władze centralne, regionalne oraz lokalne. Od 2002 roku obowiązuje system finansowania oparty na modelu kosztów jednostkowych (tzw. zasada pieniądze idą za uczniem ).
Przedszkole jest od 18 miesiąca do siódmego roku życia, ale nie zalicza się do edukacji szkolnej. Placówki przedszkolne (lopšelis-darželis, darželis, mokykla-darželis) podlegają samorządom lokalnym. Wysokość opłat wnoszonych przez rodziców ustala założyciel. Uczęszczanie na zajęcia przedszkolne jest nieobowiązkowe. Aby ułatwić dzieciom osiągnięcie dojrzałości szkolnej, dla tych dzieci, które nie uczęszczają do placówek przedszkolnych, tworzy się tzw. przedszkolne grupy przygotowawcze (priešmokyklinio ugdymo grupés).
Obowiązkowe kształcenie obejmuje:
- Pradine mokyla (szkoła podstawowa) Wiek: 7-10 lat
- Pagrindine mokyla (ogólnokształcąca szkoła średnia I stopnia) Wiek: 10-17 lat
- Gimnazija (ogólnokształcąca szkoła średnia I stopnia) Wiek: 15-17 lat
- Profesine mokykla (zawodowa szkoła średnia I stopnia) Wiek: 14-16/17 lat
- Jaunimo mokykla (ogólnokształcąca szkoła średnia I stopnia) Wiek: 11/12-22 lata
Rok szkolny obejmuje około 170 dni nauki. W pierwszych latach lekcje trwają krócej po 35 minut.
Po zakończeniu nauki w szkole podstawowej uczniowie automatycznie przechodzą na kolejny poziom bez zdawania egzaminu końcowego, na podstawie świadectwa ukończenia szkoły podstawowej (pradinio išsillavinimo pažymejimas). Świadectwo ukończenia kształcenia obowiązkowego (pagrindinio išsillavinimo pažymejimas) uprawnia uczniów do rozpoczęcia nauki w szkole średniej II stopnia
Szkolnictwo wyższe to uczelnie akademickie i zawodowe. Uczelnie akademickie kształcą na trzech poziomach : licencjackim, magisterskim i doktoranckim. Zawodowe uczelnie pojawiły się dopiero w 2000 roku. Utworzono je na bazie istniejących szkół zawodowych na zawansowanym poziomie.